Stressreductie
"Het Geheim van je Brein"“Instead of wondering when your next vacation is, maybe you should set up a life you don’t need to escape from.“
Stressreductie
Wat is onze gewoonte als we stress ervaren? We gaan denken en piekeren. We bedenken uitvluchten, we geven anderen de schuld, we ontkennen wat er aan de hand is. Maar lost dat echt iets op? Vaak niet.
Herken je hierboven de drie stressreacties: vechten, vluchten en bevriezen? Dat zijn effectieve reacties op het moment dat er een echte bedreiging is. De natuur heeft ons die reacties gegeven als bescherming voor als we aangevallen worden. Als we een leeuw tegenkomen zal ons brein in een fractie van een seconde zo’n reactie geven. Maar als er geen reële bedreiging is, zijn dergelijke stressreacties niet effectief. Toch komen we zonder het zelf te willen in de vecht-, vlucht- of bevriesmodus terecht. Niet erg effectief. Gelukkig kunnen we leren om het anders te doen.
Vechten, vluchten en bevriezen
Vechten houdt in dat je een probleem ziet en dat je de ander er de schuld van geeft. Je stopt al in het vechten met de ander.
Vluchten houdt in dat je een probleem ziet, maar dat je zonder erbij na te denken de ander (of iets anders) ziet als de oplossing. Al je energie stop je vervolgens in de ander te paaien.
Bevriezen houdt in dat je het probleem niet wilt zien; je ontkent het gewoon en je stopt alle energie in jezelf een rad voor ogen te draaien. Alles beter dan het probleem te onderkennen.
De vierde heilzame reactie: Face It
Maar er is nog een vierde: face it (letterlijk: kijk het aan). Het is het erkennen en herkennen van het feit dat je iets als een probleem ervaart
Face it houdt in dat je het probleem erkent en herkent. Je zegt als het ware in je zelf: Ja ik zie een probleem, het ligt op mijn bordje en ik ben er verantwoordelijk voor. Je vraagt je niet af waar het vandaan komt, of waar je naar toe kunt vluchten. Je vecht niet en je hecht niet. Het is een stap die tegennatuurlijk lijkt omdat je stopt met het zoeken naar een oplossing voor het probleem dat je ervaart of een uitweg uit je situatie. Het is vooral geen gemakkelijke stap – je kijkt namelijk niet naar buiten, maar naar binnen.